‘Zachtig’ is ontstaan in het donker. Het is een verzameling gevoelens, gedachten en ontdekkingen die ik deed als ik alleen was en echt durfde aan te kijken wat ik dan tegenkwam. Wat er dan aan het licht kwam, kon ik alleen maar uiten in poëzie. Eerst alleen voor mezelf. Daarna op een onzichtbaar Instagram account. En vervolgens heel voorzichtig in het volle licht. Als mezelf. Hoe meer ik deelde, hoe meer ik heelde. En hoe vaker ik hoorde dat ik woorden geef aan wat anderen voelen. En anderen daarin gerust kan stellen, al is het maar in weten dat ze niet alleen zijn.

Na een heleboel verzoeken om mijn gedichten te bundelen is er nu dus ‘Zachtig’. Een verzameling gedichten die mijn hele leven tot nu toe beslaat, inclusief de dingen die ik helemaal niet wilde voelen, denken of delen. Het is het meest intieme dat ik ooit het daglicht durfde te laten zien. Ik heb geleefd en gedicht in drie fases: zacht, krachtig en uiteindelijk zachtig.

Steeds vaker lukt het me om zachtig te zijn. Soms zie ik mezelf nog wisselen van het een naar het ander. Dat is voor jou misschien ook wel zo. Daarom is de bundel ingedeeld in zacht, krachtig en zachtig. Je kunt hem van voor naar achter lezen en daarin een proces herkennen dat langs thema’s als liefde, verdriet, leven, dood, ouderschap, familie, pijn, purpose en autonomie beweegt. Je kunt er zomaar een willekeurige pagina openslaan en bij voordrachten bleek dat altijd net dat ene te zijn wat die ene persoon moest horen, dus dat geldt voor jou misschien ook wel. Of je kunt er allerlei kanten op doorheen bladeren en af en toe even ergens stilstaan, zoals het in het leven zelf meestal ook gaat.